در این نوشته می خوانید:
فشردگی یا نامرتبی دندان ها یکی از شرایط ارثی است که زمانی اتفاق می افتد که فضای کافی برای رشد تمام دندان ها وجود ندارد تا همه دندان ها به درستی روی قوس دندانی جای بگیرند. در صورتی که اندازه دندان ها بسیار بزرگ باشد و مجموع اندازه آنها از اندازه قوس دندانی بیشتر باشد، یا اینکه تعداد دندان ها بیشتر از حد معمول باشد (وجود دندان اضافه)، دندان ها به خوبی در کنار یکدیگر قرار نمی گیرند و اندکی روی یکدیگر همپوشانی دارند و با کج شدن دندان ها ظاهری زشت و نازیبا پیدا می کنند. از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری یا رشد نادرست دندان ها نیز می تواند موجب فشردگی دندان ها شوند. فشردگی دندان ها خطرات متعددی با خود به همراه دارند از جمله:
- بیماری لثه
- پوسیدگی دندان ها
- عملکرد غیر مؤثر دندان ها
- درد و ناراحتی
- دشواری در جویدن غذا یا حرف زدن
- ممانعت از پاکسازی صحیح دندان ها
- کاهش اعتماد به نفس و عدم تمایل فرد برای لبخند زدن
درمان فشردگی دندان ها
در صورتی که از درد دندان رنج می برید و تصور می کنید این درد ممکن است نتیجه فشردگی دندان های شما باشد، فوراً به ارتودنتیست مراجعه کنید تا برای حل مشکل به شما کمک کند زیرا ممکن است فشردگی دندان ها تنها بخشی از مشکل شما باشد. ارتودنتیست با معاینه دقیق دندان ها و نیز تهیه تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می تواند مشخص کند شما کدام یک از مال اکلوژن ها را دارید:
- مال اکلوژن کلاس 1: دندان های بالا اندکی روی دندان های پایین همپوشانی دارند. این مورد شایع ترین نوع مال اکلوژن است.
- مال اکلوژن کلاس 2: اوربایت شدید در این دسته قرار می گیرد که عبارت است از همپوشانی شدید دندان ها و فک بالا روی دندان و فک پایین.
- مال اکلوژن گلاس 3: آندربایت شدید در این دسته قرار می گیرد که در آن فک پایین میزان زیادی جلو آمدگی دارد و باعث می شود دندان های فک پایین بخش زیادی از دندان های فک بالا را بپوشانند.
شاید فشردگی دندان ها بسیار شایع باشد اما نیاز نیست تا پایان عمر آن را به همراه داشت زیرا به سادگی قابل درمان است. در صورتی که دندان ها به یکدیگر فشرده باشند پاک کردن پلاک از بین آنها بسیار دشوار خواهد بود، به همین دلیل عدم درمان این مشکل می تواند در آینده مشکلات بیشتری در پی داشته باشد. کاهش و از بین بردن فشردگی شدید دندان ها به روش های مختلفی قابل انجام است و اغلب هیچ جراحی نیاز نخواهد بود. درمان های ممکن فشردگی دندان ها عبارتند از:
الاینر ها
الاینر ها درمان غیر جراحی و بسیار مؤثر فشردگی دندان ها هستند. محصولاتی همچون اینویزیلاین به صاف کردن دندان ها کمک می کنند و آنها را درون دهان صاف تر و با تناسب بهتر در کنار یکدیگر قرار می دهند. در نتیجه، تمیز نگه داشتن دندان ها راحت تر خواهد بود. این درمان بین یک تا دو سال زمان می برد که طی آن با استفاده از کامپیوتر و بر اساس روند پیشرفت بهبود وضعیت شما، یک مجموعه الاینر طراحی می شوند که به نوبت یکی پس از دیگری، با فواصل چند هفته ای، روی دندان ها قرار می گیرند تا زمانی که دندان ها در محل درست خود تثبیت شوند.
بریس ها (مجموعه براکت ها و سیم های کمانی)
هر چند الاینرها در شهرت گوی سبقت را از بریس ها ربوده اند، با این حال، هنوز هم بریس ها به عنوان درمانی مؤثر برای فشردگی دندان ها طرفداران زیادی دارند. بریس ها از تعدادی براکت تشکیل شده اند که به صورت تک تک روی دندان ها سمان می شوند (با چسب ارتودنسی چسبانده می شوند) و با یک سیم به یکدیگر متصل می شوند. با تنظیم و سفت کردن این سیم به طور منظم، به دندان ها فشار خفیفی وارد می شود که در طولانی مدت باعث می شود دندان ها در جای درست قرار بگیرند و صاف شوند. طول درمان با براکت های ارتودنسی تقریباً در حدود درمان با الاینرها است.
کانتورینگ دندان ها
کانتورینگ دندان یکی از فرایندهای دندانپزشکی زیبایی است که در آن با تراشیدن اندکی از سطح مینای دندان ها مقداری از اندازه آنها کاسته می شود و دندان ها راحت تر در کنار یکدیگر قرار می گیرند. این روش برای افرادی کاربرد دارد که میزان فشردگی دندان های آنها خفیف باشد.
ونیر پرسلاین
ونیرهای پرسلاین می توانند برای درمان فشردگی و کجی دندان ها نیز کاربرد داشته باشند. این فرایند از کانتورینگ دندان ها تهاجمی تر است زیرا بریا قرار گرفتن ونیرها روی دندان ها باید حجم بیشتری از دندان ها تراشیده شود. این روش معمولاً سریع ترین راه برای دستیابی به لبخندی زیباست که علاوه بر رفع مشکلات مربوط به زیبایی ظاهری، کج بودن آنها را نیز پوشش می دهد.
کشیدن دندان
در شرایط بسیار حاد، اگر تعداد دندان ها بیش از حد معمول موجب فشردگی شدید آنها شده باشد، ارتودنتیست با تشخیص درست می تواند دندان اضافی را شناسایی کند و آن را بکشد. از سوی دیگر، در صورتی که فشردگی دندان ها ناشی از وجود دندان اضافه نباشد اما آنقدر شدید باشد که با هیچ یک از روش های ذکر شده قابل درمان نباشد، ممکن است کشیدن دندان تنها راه ممکن باشد. این اتفاق بیشتر در افرادی رخ می دهد که اندازه دندان های آنها بزرگتر از حد معمول است و کانتوریگ دندان به آنها کمکی نمی کند. در این صورت ارتودنتیست مجبور خواهد بود یکی از دندان ها را بکشد تا جای کافی برای دیگر دندان ها ایجاد شود. این کار کمک می کند روند درمان با استفاده از بریس ها یا الاینرها بدون دردسر و به راحتی روند خود را طی کند.