در این نوشته می خوانید:
مقایسه ارتودنسی معمولی و ارتودنسی فانکشنال
ارتودنسی معمولی تنها به صاف کردن دندان ها می پردازد و با برطرف کردن این مشکل می تواند مشکلاتی مانند آندربایت و اوربایت را درمان نماید. در حالی که کار ارتودنسی فانکشنال تغییر شکل و وضعیت هر دو فک بالا و پایین به موقعیتی متناسب تر و متعادل تر، و نیز صاف کردن دندان ها است. کاملاً مشهود است که درمان فانکشنال ارتودنسی پیچیده و دشوارتری است؛ با این حال کاملاً مشخص است که اگر به درستی انجام شود، می تواند نیمرخ صورت و ظاهر چهره را تغییر دهد.
درمان فانکشنال ارتودنسی، نه تنها ظاهر چهره را اصلاح و متناسب تر می کند، بلکه اغلب می تواند به درمان همزمان چندین مشکل دندانپزشکی کمک کند. بررسی تحقیقاتی که روی ارتودنسی فانکشنال انجام شده اند، در کنار مشاهدات بالینی نشان می دهند که بسیاری مشکلات پزشکی می توانند به مشکل نیمرخ فرد، ناصاف بودن فک ها، و باریک بودن دهان مربوط شوند. با ایجاد تناسب در ساختار اسکلتی و چهره فرد به کمک ارتودنسی فانکشنال، مشکلات پزشکی مانند اختلالات فکی- گیجگاهی، سر دردهای میگرنی، دردهای گردن- شانه- کتف، صدای زنگ در گوش، مشکلات شنوایی، انسداد مجرای فوقانی تنفسی/ تنفس از راه دهان، اختلالات خواب/ آپنه خواب، و دیگر مشکلات می توانند تخفیف پیدا کنند.
مزیتی که این شکل درمان دارد این است که با ایجاد فضای کافی داخل دهان، ارتودنتیست همه دندان های بیمار را حفظ می کند و دیگر نیازی به کشیدن نخواهد بود. در حالی که در ارتودنسی معمولی، برای برطرف نمودن مشکلاتی مانند فشردگی و نامرتبی دندان ها باید دو دندان کشیده شوند.
ارتودنسی فانکشنال قادر به درمان چه مشکلاتی است؟
یک دسته مشکلات با عدم هماهنگی صورت و اسکلت جمجمه و مشکلات پزشکی همراه هستند. به عنوان مثال، افرادی که دهانی باریک دارند و طاق سقف دهان آنها بالا است، اغلب سینوس های باریک و فشرده ای دارند. با وسیع کردن عرض کام با استفاده از ابزارهای وسیع کننده کام، سینوس عریض تر می شود و اجازه می دهد مجرای تنفسی کارآمدتر عمل کند. دیگر نمونه ها را می توان در افرادی مشاهده کرد که چانه عقب رفته، کوچک، یا تحلیل رفته دارند. اغلب، به خاطر وجود مشکل در بایت، چانه عقب قرار رفته است. این مشکل می تواند باعث شود مفاصل فک به قسمتی از مفاصل جمجمه برخورد کنند که حفره گلنوئید glenoid fossa نامیده می شود.
این شرایط می تواند موجب بروز اختلالات فکی- گیجگاهی، سر دردهای میگرنی، ایجاد صدای کلیک یا بامب در مفاصل، و بسیاری علائم دیگر شود. در موارد حادتر، مفاصل آسیب دیده فک می توانند قفل شوند و باعث شوند فرد نتواند به شکل طبیعی دهان خود را باز و بسته کند. علاوه بر این، در صورتی که فک عقب رفته باشد، می تواند به قسمت جلوی گلو فشار وارد کند و موجب انسداد مجرای تنفسی در قسمت گلو شود. ناتوانی در درست نفس کشیدن اغلب می تواند موجب شود فرد از آپنه خواب (اختلالات خواب) رنج ببرد. ابزارهای فانکشنال می توانند موجب تغییر دائمی وضعیت فک پایین رو به جلو شوند و اجازه می دهند هوا به شکل مؤثرتری جریان داشته باشد و اکسیژن به خوبی وارد جریان خون شود.
انسداد مجرای فوقانی تنفسی/ تنفس از راه دهان می تواند موجب اختلالات خواب/ آپنه خواب در کودکان و نیز در نوجوانان شود. تنفس ضعیف و عدم تبادل درست اکسیژن می تواند موجب شود غلظت اکسیژن در سیستم گردش خون کاهش یابد. قلب مجبور خواهد بود سخت تر کار کند تا خون بیشتری جریان پیدا کند که از طریق آن اکسیژن بیشتری به اعضاء حیاتی مانند مغز برسد. این می تواند باعث شود فرد از فشار خون بالا یا بیماری قلبی رنج ببرد.
به مرور زمان، کارکرد زیاد قلب باعث بزرگتر شدن آن می شود و شرایطی به نام قلب ریوی pulmonale بوجود می آید. بسیاری از این افراد ممکن است در نتیجه حمله قلبی، اغلب در طول خواب، بمیرند. آپنه خواب نه تنها می تواند روی سلامت عمومی بدن و کیفیت زندگی تأثیر منفی داشته باشد، بلکه می تواند طول عمر را به طور میانگین تا 8 سال کاهش دهد. این مشکل می تواند زندگی را با خطر مواجه سازد.
فواید ارتودنسی فانکشنال
برای این منظور با مراجعه به ارتودنتیست می توانید از مشکلات خود آگاه شوید. ارتودنتیست با گرفتن تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس و معاینات اولیه، طرح درمان مؤثری برای شما برنامه ریزی خواهد کرد. اگر چنین به نظر برسد که جای کافی برای قرار گرفتن همه دندان ها کنار یکدیگر، روی استخوان فک وجود ندارد، ارتودنتیست با افزایش عرض قوس دندانی این فضا را ایجاد می کند. استخوان فک با کمک ابزارهای متحرک به آرامی تغییر شکل پیدا می کند و در ادامه با استفاده از براکت ها دندان ها کنار یکدیگر مرتب می شوند.
چرا همه ارتودنتیست ها از ارتودنسی فانکشنال کمک نمی گیرند؟
ممکن است این پرسش به ذهن شما خطور کند که چرا همه ارتودنتیست ها ارتودنسی فانکشنال را انجام نمی دهند. علت این است که دو نوع طرز فکر در این زمینه وجود دارد. یکی از آنها معتقد است که ویژگی های غیر عادی چهره و دندان ها نتیجه عوامل ژنتیکی هستند. این ارتودنتیست ها احساس می کنند که ساختارهای اسکلتی به صورت ژنتیکی تعریف شده اند، بنابراین قابل تغییر نیستند.
طرز فکر دیگر معتقد است که ویژگی های غیر عادی چهره و دندان ها در نتیجه عوامل محیطی تعیین می شوند. از آنجا که عوامل محیطی، و نه عوامل ژنتیکی، موجب رشد غیر عادی صورت و دندان ها شده اند، بنابراین، ساختارهای اسکلتی- چهره ای را می توان به شکل و وضعیت ایده آل تری تغییر داد.