در این نوشته می خوانید:
زمانی که ارتودنتیست تشخیص دهد که درمان ارتودنسی شما به پایان رسیده است، براکتهای روی دندانهای شما طی فرایندی ساده و نسبتا بدون درد برداشته خواهند شد. برداشتن براکتها کار سختی نیست. در واقع، طی درمان با استفاده از براکتها، مراقبت بسیار زیادی باید صورت گیرد تا از شکستن ابزار پیشگیری شود. اتصال بین دندان و براکت به اندازهای قوی است که اجازه میدهد دندان را طی دورهی درمان کنترل نمود و پس از تکمیل درمان اجازه میدهد براکت به راحتی برداشته شود.
برداشتن براکت ها از روی سطح دندان
براکتهایی که مستقیما به دندانها متصل میشوند با اندکی تغییر شکل و فشرده کردن قسمت پایهی براکت برداشته میشوند. زمانی که پایهی براکت فشرده میشود، اتصال رها میشود و براکت بیرون خواهد آمد. معمولا، جداسازی در سطح اتصال براکت-چسب اتفاق میافتد، که باعث میشود مادهی چسبنده روی سطح دندان باقی بماند، که کمک میکند آسیبی به مینای دندان و ساختار دندان وارد نشود. سپس ارتودنتیست باید بازگردد و مادهی چسبنده را از روی سطح هر دندان پاک کند. باقی ماندن مادهی چسبنده روی دندان روشی است که برای برداشتن براکتها ترجیح داده میشود، زیرا این اطمینان را ایجاد مینماید که مینای دندان و ساختار دندان سالم و بدون هیچ آسیبی باقی میمانند.
فرایند برداشتن براکتها و مادهی چسبنده تقریبا بدون درد است. این امکان وجود دارد که تعدادی از دندانها، مخصوصا دندانهای جلوی فک پایین نسبت به فشار حساس باشند. زمانی که براکت اندکی فشرده میشود، برای مدت زمانی کوتاه اندکی درد وجود خواهد داشت.
برطرف نمودن مادهی چسبندهی روی سطح دندان
پس از برداشته شدن براکتها، نوبت به برداشتن مادهی چسبندهی باقی مانده روی دندانها خواهد رسید. این کار معمولا با یک ابزار دستی با سرعت بالا یا پایین انجام خواهد شد. گرچه این همان ابزاری است که هنگام اصلاح و ترمیم پوسیدگی و حفرهی دندانها توسط دندانپزشک عمومی مورد استفاده قرار میگیرد، مطمئن باشید که طی فرایند برداشتن براکتهای ارتودنسی درد بسیار اندکی را تجربه خواهید کرد. در واقع، اکثر افراد حس خود را تحت عنوان “خارش یا غلغلک” روی دندانها توصیف میکنند تا درد و ناراحتی. طی این فرایند، در واقع هیچ بخشی از ساختار واقعی دندان برداشته نمیشود. تنها چسب روی سطح دندان برداشته میشود و مینای دندان در وضعیت طبیعی خود باقی میماند.
پس از برداشتن براکتها و مادهی چسبندهی روی دندانها، اکثر بیماران حس میکنند دندانها اندکی لزج هستند، زیرا حس ناهمواری ناشی از براکتها دیگر روی دندانها وجود ندارد. بعلاوه، ممکن است بافت لثه اندکی ملتهب و برجسته شده باشد. این مشکل نیز، با خوب مسواک زدن و کشیدن نخ دندان، ظرف چند روز برطرف خواهد شد.
دیباندینگ براکتهای شفاف دیمون
برای برداشتن براکتهای شفاف دیمون باید از ابزار مخصوص این کار تحت عنوان “ابزار دیباندینگ براکتهای شفاف دیمون” استفاده نمود. نوکها و گوههای ابزار متناسب با شکل و پایهی براکت شفاف دیمون تنظیم شدهاند، که در نتیجه بیمار، دیباندینگ سریع و راحتی را تجربه خواهد کرد. نیاز نیست با استفاده از مته و اسکیلر (وسیلهای برای جرم گیری و تسطیح ریشهی دندان) برای برداشتن سریع براکتها اقدام نمود.
مراحل دیباندینگ براکتهای شفاف دیمون
گام نخست
با استفاده از لبههای ابزار که روی سطح اکلوزال براکت قرار میگیرند، دو نوک ابزار پشت شاخهها-گره اکلوزال و لثهای قرار میگیرد. برای بستن نوک ابزار در اطراف بدنهی براکت، دستهی ابزار فشرده میشود.
گام دوم
فشردن دستهی ابزار آنقدر ادامه مییابد تا گوهها درگیر شوند و به سمت لایهی براکت پیش رود. زمانی که گوهها با دندان تماس پیدا میکنند، براکت را از روی سطح دندان برخواهد داشت. نکته: چرخاندن ابزار طی زمانی که محکم به براکت چسبیده است، ممکن است منجر به ناراحتی بیمار و / یا تغییر شکل و خراب شدن براکت شود.
مراقبتهای پس از برداشتن براکتهای ارتودنسی
حدود یک یا دو هفته پس از برداشتن براکتهای ارتودنسی، ارتودنتیست برای شما زمانی را مشخص مینماید تا برای قرار دادن ریتینر روی دندانها مراجعه نمایید. با این حال، گاهی اوقات، میتوان در همان روز که براکتها برداشته میشوند، ریتینرها را ساخت و روی دندانها قرار داد.
ریتینرها ابزارهای متحرک ارتودنسی هستند که استفاده از آنها طی دورهی حفظ نتایج درمان ارتودنسی ضروری است. طی این مرحله، دندانها نسبتا از ثبات کافی برخوردار نیستند و باید در جای خود حفظ شوند تا درمان ارتودنسی به درستی تکمیل شود. ریتینر به صورت اختصاصی برای هر فرد ساخته میشود. طی شش ماههی نخست پس از برداشتن براکتهای ارتودنسی، استفادهی تمام وقت از ریتینر برای برخی افراد ضروری است. پس از این دوره، ممکن است نیاز باشد ریتینر تنها در طول شب مورد استفاده قرار گیرد، اما این زمان به صلاحدید ارتودنتیست مشخص خواهد شد.
پس از برداشته شدن براکتها، باید برای پاکسازی معمول دندانها به دندانپزشک عمومی مراجعه کنید. ارتودنتیست مادهی چسبندهی به جا مانده روی سطح دندانها و منطقهای که براکتها قرار داشتهاند را پاک خواهد کرد، اما مهم است که پس از برداشتن براکتها دهان به دقت پاکسازی شود.
ممکن است سفید کردن دندانها نیز توصیه شود، زیرا ممکن است تغییر رنگ واضحی در قسمت اتصال براکتها و دیگر بخشهای دندان مشاهده شود. گرچه این امکان وجود دارد که طی زمانی که براکتها روی دندانها قرار دارند، با استفاده از ژلها یا خمیردندانها، دندانها را سفید نمود، با این حال توصیه میشود تا پایان دورهی درمان با براکتهای ارتودنسی صبر کنید تا از هر گونه عدم هماهنگی در رنگ دندان یا آسیب احتمالی به اجزاء ابزار ارتودنسی پیشگیری شود.